Минем әби бик әйбәт, Гел көлеп кенә тора. Балакаем, дип әйтеп, Сөеп, иркәләп тора. Әбием һәркөн безгә Тәмле ашлар пешерә, Сөйкемле сүзләре белән Безнең күңелне күрә. Без әбине яратабыз, Ул да безне ярата. Безнең әбидән дә әйбәт Кем бар икән…

Әби такмаклары Әби, әби, әбәнәк, Әби миннән тәбәнәк. Әбиләргә барган идем, Әби ята тәгәрәп. Әбекәйне торгыздым, Утырдык без бергәләп. Әби сүзеннән көлеп, Үзем киттем тәгәрәп. Тәгәри-тәгәри киткәнмен, Өйгә кайтып җиткәнмен. Гөл савытына менеп, Шуннан егылып төшкәнмен. ***   И әбекәй,…

(Халык авыз иҗаты) Әлли-бәлли ит, улым, Карлыгачым, былбылым. Тыңла минем сүземне, Йә, йом, бәгърем, күзеңне. Әлли-бәлли бәбкәсе, Кая киткән әнкәсе? Бигрәк елый бәбкәсе, Нигә кайтмый әнкәсе? Әлли-бәлли бәбкәсе, Кая киткән әнкәсе? Каенлыкка җиләккә, Бәбкәсенә бүләккә. Ау, балам, вау, балам, Сине…

Бу уен балаларны тәвәккәл һәм түземле булырга өйрәтә. Ә уенның кагыйдәсе болай. Уенда катнашучыларның яртысы (8—12 кеше), кулга-кул тотынышып, «читлек» хасил итәләр. Калганнары «кошлар» була. Алар төрле якта «очып йөриләр». Уенны алып баручы хәбәр биргәч, «читлек» ачыла — балалар кулларын…

  Люция бар нәрсәне дә белергә тырыша. Аның бер белгән соравы бар: «Кем ясаган да, кем ясаган?» Менә бүген дә, киез итекләрен кия-кия, әтисеннән сорады: —       Әти, киез итекләрне кем ясаган? —       Эшче абыең баскан, кызым. Балаларның аяклары туңмасын, дигән.…

Балалар, икегә бүленеп, бер-берсеннән 20—30 метр ераклыкта тезелеп басалар. Уйнаучылар бер-берсе белән кулга-кул тотынышалар. Беренче яктагылар икенче яктагыларга кычкырып такмаклыйлар: Алдыр чишмә тамчылый, Гөлдер чишмә тамчылый, Ал кирәк, гөл кирәк, Бездән сезгә кем кирәк? Каршы яктагылар җавап бирәләр: Алдыр чишмә…