Мәзәкләр

1. Әнисе алты яшьлек улын хәреф танырга өйрәтә:
 − Бу нинди хәреф? 
− Ө-ө-ө. 
− Ә бу рәсемдә нәрсә? 
− Өтәч. 

2. − Белмисеңме, безнең ташбака кая булды икән? 
− Ишегалдында. Балаларга чикләвек ватыша. 

3. − «Ай донт ноу» ничек тәрҗемә ителә? 
− Мин белмим... 
− Син дә белмисең икән!…

4. Урыс теле дәресе:
− Рустам, телефон звОнит или звонИт?
− Белмим, апа, у меня шалтырата

5. Әтисе һәм аның беренче сыйныфта укучы улы вокзалда поезд көтеп утыралар. Улы:
– Әти, безнең каршыда утыручы абый беләсеңме кем?
– Кем?
– Укытучы.
– Каян белдең?
– Утырыр алдыннан ул урындыкны бик җентекләп өйрәнде.

6. Укытучы – Вәлигә:
– Синең бу билгеләреңне күргәч, атаңның чәчләре агарачак бит!
– Агармаячак!
– Нишләп?
– Чөнки аның башы пеләш!

7. Айрат мәктәптән кайтып кергәч:
− Җитте! Бүтәнчә мәктәпкә аяк та атламыйм!
− Нишләп?
− Укый белмим, яза белмим, сөйләшеп утырырга да ярамый!