Азык, ризык, аш-су төрләре турында мәкальләр

Авыз күнгән ачы катык күнмәгән каймактан яхшырак.

Аз ашның хәсрәте дә аз.

Азыгы мул хуҗаның кышы кыска булыр.

Алмасаң да - чәй яхшы, ашамасаң да - май яхшы.

Арык иттән симез котлет пешереп булмый.

Арыш икмәге һәрнәрсәгә баш.

Ачы белән төзәтәләр, тәмле белән бозалар.

Аш артыннан - чәй шартыннан.

Аш бар өйдә бәрәкәт бар.

Аш белән атканга таш белән атма.

Ашасаң ботка, китәрсең ходка.

«Аш» дигәндә аттан төш.

Ашсыз өйне эт тә яратмый.

Ашыңа ни салсаң, кашыгыңа шул чыгар.

Бавырга буе җитмәгән: «Мин бүген ураза»,- дияр.

Бал - ару, җитмеш төрле сырхауга дару.

Бал балчык ашатыр, балан камыр ашатыр.

Бал капкан авыз япкан, ачыккан авыз ачкан.

Бал сөрткәч пычакны да ялыйлар.

Бал татлы дип бармак йотып булмый.

Баллы кеше - маллы кеше, сыерлы кеше - сыйлы кеше.

Балы булса чебене булыр.

Бер кискән икмәк ябышмас.

Бер чынаяк чәйнең кырык ел хәтере бар.

Бер җәем токмач белән туй үтми.

Борыч, ачы булса да, ашның тәменә дару.

Ботка пешерсәң, маең җитәрлек булсын.

Бәлеш булса, белеш була.

Дөньяда таш каты, ташны эреткән аш каты.

Икмәк корсак артыннан йөрми, корсак икмәк артыннан йөри.

Икмәк югы ямандыр, каты-коты кимертер.

Иписез, тозсыз аш - ярты аш.

Иске серкә савытны боза.

Ит ашадың - дәрт алдың, шулпа ашадың - шифа алдың.

Ит ашасаң, тешкә керә, ашамасаң - төшкә керә.

Ит күрсәтеп, үпкә сатып булмый.

Ит сөяксез булмый.

Ит тапмаган үпкәгә кинәнгән.

Ит үзеннән-үзе кортлый.

Кайда коймак, шунда кунак.

Кар ак булса да, аны ашап булмый; ипи кара булса да, ансыз яшәп булмый.

Кеше ашы тәмле була.

Кеше икмәге белән мәңге торып булмый.

Кымыз барда кызык бар.

Көн саен майлы ботка булмый.

Күңел тапмак бер калҗа, күңел калмак бер калҗа.

Май ботканы бозмас.

Майламый пәрәмәч пешми.

Майсыз коймак табага ябыша.

Озак кайнаган аш тәмле була.

Пешкән аш - беткән аш.

Сагыз чәйнәп май чыкмас.

Серкә үзен бал санар.

Сөттән ак бул, судан пакь бул.

Тавышлы табыннан фәрештә качар.

Татлы - тешкә дошман, ачы - ашказанына дус.

Тату аш татлы булыр.

Тоз сипкәч, торма да төчерә.

Тәмлене яратсаң, ачысын да ярат.

Төкерсәң ашыңа, ут чыгар каршыңа.

Үз өендә өйрә пешерә белмәгән - кеше өендә ботка пешерер.

Үпкәне күпме кайнатсаң да, өресе чыкмас.

Чәе булса, шикәре табылыр.

Чәеңне сал учлап, эчәрсең тынычлап.

Чәй эчеп беткәч, шикәр китермиләр.

Шикәр, тәмле булса да, икмәкне алыштыра алмый.

Язмаган ризык авыздан кире төшәр.

Ярма суда - алтыга, сөттә уникегә ярыла.

Яхшы аш начар кашыкны да алтын итә.

Авыз эчендә ботка пешерү.

Авызында ашы, күзендә яше.

Аз гына ашым, гаугасыз башым.

Алдында пылавы, йөрергә олавы.

Аннан он суы да, тоз суы да юк.

Астан өйрә, өстән ботка.

Ачык чырай - кайнар чәй.

Аш пешерсә - апара, бите-кулы кап-кара.

Ашым аш, суым су түгел.

Бездә күп каты-коты, сездә ул да такы-токы.

Бер карасаң үрәле, икенче карасаң шүрәле.

Бер кулында аш, бер кулында таш.

Борынына борыч кермәгән.

Бәлеш - эче дөге, тышы арыш.

Ипи салган көнне ачтан үлгән.

Майлап ташласаң эт ашамас.

Минем күңелем Микидә, Мики күңеле ипидә.

Серкәсе су күтәрми.

Су сорасаң сөт бирә торган кеше.

Умач сораганга токмач тоттырган.

Эч шурпасын, ник куркасың.

Фото: pixabay.com