Кечкенә Ринат

Ул анда китаплар карый. Әнисе аңа әкиятләр укый. Әкият тыңларга бик ярата шул малай.
– Үскәч, дәү булгач, мин дә сиңа укырмын, әнием, яме, ул чакта син тыңлап кына утырырсың! – ди.
– Ярар, улым, – ди әнисе, улының маңгаеннан үбеп.
Ринат янә китаплар карый башлый. Бер дә ертмый ул аларны. Бу хакта – китапны ертырга ярамаганны – дусларына да әйтә.
– Китапны ертмагыз! – ди.
Кайберәүләр кебек түгел шул ул, кечкенә булса да, китапны ертырга ярамаганын, синнән соң башкаларның да аны укыйсын белә ул.

Рафис Гыйззәтуллин