Шигырьләр

Кызыл Әтәч
Кызыл Әтәч
Торган иртүк.
Кычкырадыр:
– Кикрикүк!
Кикрикүк!
Торыйк иртүк –
Эшләр бик күп!
Гөлшат елап ятмасын,
Япсын елак капкасын.
Күз яшьләре тиз кипсен,
Тавыкларга җим сипсен.

Ике
Ике аягы Әнвәрнең,
Ике кулы.
Берсе кече, берсе олы
Ике тубы.
Ике колагы бар тагын,
Ике күзе.
Һич теленнән төшми торган
Ике сүзе:
– Әни, әти! –
Бар белгәне ике булды.
Аның үзенә дә инде
Ике тулды.

Март һәм Марат
Бала-чага шат инде –
Өй алдына март килде.
Җепшек карда көн буе
Уйнар өчен шарт килде.

«Тып-тып» тама тамчы да,
Чыпчы к уйный каршыда.
Тәрәзәгә күз ташлап:
– Чык-чык, – дия ансы да.

Марат тиз-тиз җыенды,
Үзе белеп киенде.
Чыгу белән, янына
Күгәрченнәр җыелды.

Кояш көлә биектән...
Сөнге бозлар кыектан
Җиргә төшә сикереп,
Уйныйсылары килеп.