Урамда хәрәкәтле уеннар

«Танышабыз»

Уйнаучылар ике түгәрәк булып кулга-кул тотынышып басалар. Уен башлангач, алар әкрен генә җырлап әйләнә башлыйлар. Эчтәгеләр сәгать теле уңаена, ә тыштагы түгәрәк аңа каршы хәрәкәт итә. Җырның бер куплеты беткәч, барысы да туктап калалар. Ике түгәрәктәге уенчылар да бер-берсенә йөз белән борылып басалар, кулларын кысышалар: бер-берсе белән танышалар. Уйнаучылар танышып беткәнче, уен шулай дәвам итә.

«Буяу сатыш»

Бу уен урамда, ишек алдында, болыннарда уйнала. Балалар арасында «буяу сатучы» һәм «буяу алучы» билгеләнә. Калганннар «буяулар» булып тезелеп утыралар. «Сатучы» һәрберсенә буяу исемнәре әйтеп чыга. «Буяу алучы» килә:

-Дөбер-дөбер.

-Кем бар?

-Миңа буяу кирәк иде.

-Нинди?

-Ак.

Йөгереп китә. Әгәр тотылса, уеннан чыгарыла. Барлык буяулар алынып беткәч, «буяу сатучы» «буяу алучы» га килә: «Син минем буяуларымны бир». «Мә, бирәм буяуларыңны. Тик бер шарт белән: син аларның киемендәге сәдәф төсен белергә тиешсең. Шул вакыт барлык буяулар сәдәфләрен яшерәләр. Буяу сатучы «буяу» ларының сәдәф төсләрен искә төшереп әйткәч, «буяу алучы» аларны биреп җибәрә.