Әтәч һәм Бөркет

Элек Әтәч һәм Бөркет дуслар булалар. Ничектер шулай кич алар трактирга керәләр, тәмле ашап-эчәләр. Инде китәргә җыенгач кына, ашаган өчен түләргә акчалары булмавы ачыклана. Бөркет, акча алу өчен очып кайтып килгәнче, Әтәчкә калып торырга киңәш итә.

— Ярый, әмма тизрәк әйләнеп кайт, — ди аңа Әтәч. — Югыйсә ачуланырмын. Әгәр өч мәртәбә «кикрикүк» дип кычкыруымны ишетсәң, бу минем ачулана башлавымны аңлатыр. Әтәч Бөркетне озак көтә, инде таң да атып килә, ә Бөркет һаман юк та юк. Әтәч өч тапкыр «кикрикүк» дип кычкыра, әмма Бөркет пәйда булмый. Шул көннән башлап, Әтәч кешеләр янында кала һәм һәр иртәдә өч мәртәбә кычкыра — Бөркетне чакыра.

Тибет халкы әкияте