«Күрсәт әле, үскәнем»

Балалар түгәрәк ясап басалар Һәм бер баланы уртага чыгаралар. Күмәк җырлап әйләнеп, уртадагы балага төрле эшләр  кушалар. Уртадагы бала кушылган эшне башкара. Кырыйдагылар да: «Менә шулай, менә шулай»,-дип, ул эшләгән эшне кабатлыйлар. Эш кушу өчен түбәндәге җыр-такмаклар файдаланыла:

— Күрсәт әле, үскәнем, ничек кошлар очалар?

— Менә шулай, менә шулай, шулай кошлар очалар.

— Күрсәт әле, үскәнем, ничек йөри аюлар?

— Менә шулай, менә шулай, шулай йөри аюлар.

— Күрсәт әле, үскәнем, ничек чаба поездлар?

— Менә шулай, менә шулай, шулай чаба поездлар.

— Күрсәт әле, әскәнем, ничек сикерә куяннар?

— Менә шулай, менә шулай, шулай сикерә куяннар.