Уң кулда биш бармак бар, Сулында да биш бармак. Ике кулдагын да кушсаң Ничәү була, уйлап тап! Аяк саен бишәр бармак — Аларын да саныйк без. Ә соңыннан бөтенесен Бергә кушып карыйк без. Гөлфия Юнысова

Көз. Апалы-энеле Айнур белән Рафис, йөгерешеп, урамга чыктылар да тау итәгендә үскән агачлар арасына ашыктылар. Исәпләре төрле-төрле агач яфракларын, җыеп, альбомнарына беркетү иде. Ул яфраклар шундый матур: сары, кызыл, куе кызыл, көрән, тагын әллә нинди төслеләр... «Мине ал!», «Мин менә…

                        Барыбызга бер генә,                       Белмим, ничек өлгерә.                       Үзе шундый сөйкемле,                        Нәкъ әнием шикелле,      …

  (зурлар төркемендә күңел ачу өчен) Максат: Туган җиребезгә, туган телебезгә мәхәббәт, игенче хезмәтенә, икмәккә хөрмәт, халкыбызның милли йолаларына ихтирам тәрбияләү, белемнәрне шигырьләр, җырлар, табышмаклар, мәкальләр аша ныгыту. Балаларда күңел күтәренкелеге булдыру. Җиһазлау: Зал бәйрәмчә бизәлгән, көзге уңыштан, табигый материаллардан…

Минем әби бик әйбәт, Гел көлеп кенә тора. Балакаем, дип әйтеп, Сөеп, иркәләп тора. Әбием һәркөн безгә Тәмле ашлар пешерә, Сөйкемле сүзләре белән Безнең күңелне күрә. Без әбине яратабыз, Ул да безне ярата. Безнең әбидән дә әйбәт Кем бар икән…

Әби такмаклары Әби, әби, әбәнәк, Әби миннән тәбәнәк. Әбиләргә барган идем, Әби ята тәгәрәп. Әбекәйне торгыздым, Утырдык без бергәләп. Әби сүзеннән көлеп, Үзем киттем тәгәрәп. Тәгәри-тәгәри киткәнмен, Өйгә кайтып җиткәнмен. Гөл савытына менеп, Шуннан егылып төшкәнмен. ***   И әбекәй,…