Әтисе Гүзәлгә курчак алып кайтты. Исеме дә бар – Айсылу исемле. –Иптәшләрең белән бергәләп уйнарсыз, – диде әтисе. Әй сөенде, әй шатланды соң Гүзәл! Җитен чәчле, зәңгәр күзле курчагын бер генә дә кулыннан төшермәде. Җайсызрак тотканда, Айсылу: – Ән-нә,…