ИБРАҺИМ БИЕКТАУЛЫ

    КӘҖӘЛӘР
Елганың уртасында –
Ямь-яшел бер утрау:
Кәҗәләргә татлы азык –
таллар  үсеп  утыра.
Елга  ярында – комда
тезелеп  ята көймәләр...
Иртүк торып, кәҗәләр
Көн дә шунда киләләр.
Кәҗәләр  тәртиплеләр –
Сабыр итә беләләр,
Утрауга чыгарга –
көймәчене  көтәләр...

         ӘТӘЧ
Күлмәге – аллы-гөлле.
Башында – кызыл  чугы,
Кәттә басып йөри ул –
Тавыклар горурлыгы.
Безнең әтәч – музыкант,
Көн дә быргы уйната,
Иртән бөтенесен дә
Йокысыннан уята…

      АТА   КАЗ
Урамда  үсә  чирәм –
ямь-яшел матур келәм.
Әнә, шушы келәмдә
йөри казлар – зур гаилә.
Күп бәпкә-бәбиләре,
Арада әниләре –
болары – тәтиләре...
Бик  усал  әтиләре.
Карап тора Ата каз.
Башын биек күтәргән.
Инде мәктәп янына
Ничек кенә үтәргә?
Әллә кайдан таный ул,
мине күрсә, талый ул.
Тик аңламыйм: ни өчен
Мине дошман саный ул?!.

ҮРМӘКҮЧ

Үрмәкүч  җеп  урый
Матурлап, пөхтәләп:
Бер төшә  аскарак,
Бер менә  өскәрәк,
Бер китә  сулгарак,
бер килә  уңгарак...
Ятмәгә  әйләнә
Бу эше  соңгарак.
Ә ятьмә – бик нечкә,
бик яхшы  җайланма
Үрмәкүчкә  азыкка –
чебеннәр  ауларга...